Zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń strukturalnych narządu ruchu (stawów, mięśni i nerwów). Charakteryzuje się rozbudowanym schematem badania różnicującego. W wyniku prowokacji określonych tkanek odnajduje się zaburzone struktury, określa stopień ich uszkodzenia oraz odnajduje przyczyny dolegliwości. W leczeniu stosowane są techniki mobilizacji stawów, neuromobilizacji struktur nerwowych, leczenia tkanek miękkich oraz medycznego treningu funkcjonalnego.
Głównym celem medycyny ortopedycznej wg Cyriaxa jest leczenie problemu poprzez określenie wzorca klinicznego. Wzorzec kliniczny jest to specyficzne zestawienie symptomów i objawów dzięki, którym jesteśmy w stanie zdiagnozować konkretny problem lub zaburzenie, na które cierpi pacjent. Dzięki precyzyjnej diagnostyce, na którą składają się liczne testy, rozpoznawanie pewnych symptomów oraz badanie palpacyjne, określamy wzorzec kliniczny oraz przyczynę problemu, które pozwala wdrożyć odpowiednie leczenie stosując mobilizacje, manipulacje, masaż poprzeczny oraz ćwiczenia wykonywane przez pacjenta.
Osteopatia adresowana jest do pacjentów w każdym przedziale wiekowym. Leczenie dotyczy głównie dysfunkcji somatycznych – oznacza to zmianę ruchomości w tkankach ciała. Innymi słowy: dysfunkcja somatyczna to stan, w którym kości, stawy, mięśnie, więzadła, powięzi nie poruszają się w sposób, w jaki powinny. Co za tym idzie nie dostają odpowiedniego zaopatrzenia krwi, limfy i płynu mózgowo-rdzeniowego. W wyniku tego w ciele pojawiają się zmiany, które mogą powodować ból.
Osteopatia podchodzi do tych problemów dwustopniowo. W pierwszej kolejności terapeuta odnajduje miejsce, w którym doszło do ograniczenia ruchomości i funkcjonowania tkanek oraz ułatwia ich uwolnienie, następnie włącza to odkrycie w leczenie uwzględniającym całe ciało. Takie działanie prowadzi do uaktywnienia zdolności organizmu do samo leczenia.
Terapia uroginekologiczna polega na diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń funkcjonowania mięśni w obrębie przepony miednicy, a więc mięśni w obszarze dolnej części jamy brzusznej oraz krocza.
Terapia wisceralna jest metodą manualnej pracy fizjoterapeuty/osteopaty w obrębie jamy brzusznej. Zaburzenia trzewne często powodują wzrost napięcia mięśniowo-szkieletowego w strukturach unerwionych od wspólnego poziomu kręgosłupa poprzez odruchy wiscero-somatyncze. Przy wykorzystaniu technik bezpośrednich jak i pośrednich na narządach wewnętrznych jesteśmy w stanie wpłynąć na dysfunkcje układu mięśniowo-szkieletowego.
Terapia kobiet w ciąży jest formą funkcjonalnej pracy z pacjentką przez zastosowanie odpowiednich technik strukturalnych czy limfatycznych. Fizjoterapeuci/Osteopaci mogą pomóc z istniejącymi problemami kręgosłupa i stawów o okresie ciąży.
Sucha igłoterapia jest to jedna z metod fizjoterapeutycznych i osteopatycznych, która w ostatnich latach coraz bardziej zyskuje na popularności. Polega ona na nakłuciu cienką igłą punktu spustowego mięśnia w celu rozluźnienia napiętego pasma mięśniowego.
